نام جستار: دستور کار آزمایش مقاومت فشاری

نام نویسنده:علی رضاپور (دهیوپت ونداد)

صفحات:15

پیکرواره نسک:pdf

پیکرواره پرونده: zip

زَند(توضیح): دستور کار و چگونگی آزمایش فشاری و آزمایش فشاری فرضی روی فولاد به همراه داده و نمودار نهایی ...

دریافت در آپاریک...

↓

 دیگــــــــــــــر مقـــــــالات علی رضــــاپــــور

1) اسکیلاس : دوره ی هخامنشی، « زمان حکومت داریوش _ از سال 446 تا 486 ق.م » _ دریانورد و کاشف و مهندس سازنده ی کاریز(قنات).

2) ستاسپ : دوره ی هخامنشی، « زمان حکومت خشایارشا _ از سال 486 تا 521 ق.م » دریانورد و کاشف.

3) بویر اندا : دوره ی هخامنشی، « زمان خشایارشا » مهندس.

4) آرتاخه : دوره ی هخامنشی، « زمان خشایارشا » مهندس و سازنده ی کانال آتوس.

5) استانس : دوره ی هخامنشی، شمیدان و استاد دموکریتوس.

6) برازه : دوره ی ساسانی، « زمان فرمانروایی اردشیر _ 226 تا 241 م » مهندس و احیا کننده ی شهر فیروزآباد ( در فارس ).

7) برانوش : دوره ی ساسانی، مهندس و سازنده ی شادروان شوشتر.

8) فرغان : دوره ی ساسانی، مهندس و سازنده ی طاق کسری.

9) جهن برزین : دوره ی ساسانی،مهندس و سازنده ی تخت طاقدیس.

10) شیده : دوره ی ساسانی، مهندس و سازنده ی کاخ خورنق.

11) ابو لؤ لو ( فیروز مکنی ) : قاتل عمربن خطاب ( خلیفه ی اعراب و متجاوز به ایران ) هنرمند، صنعت گر و سازنده ی آسیاب های بادی.

12) سینو( سَئِنو: saeno) : از دانشمندان ایران باستان که در شاهنامه به پرنده ای افسانه ی بدل گشته و به نام سیمرغ بار ها و بارها منجی و یاور زال و رستم و ایران زمین شده است. سینو از شاگردان حضرت زرتشت (ع) بوده است. نخستین شاگردان آن حضرت که صد تن شاگرد داشته و به علوم مختلف مسلط بود.

ارابه های جنگی داسدار(ارتخش):این ارابه ها اختراع ایرانیان بوده که دارای دو چرخ که بر روی  دوچرخ داس قرار می گذاشتند و به دو اسب زرهی وصل می شد و ارابه چی سرپا بر روی ارابه می ایستاد وخود را به سپاهیان دشمن مزده وعلاوه برلگدمال شدن سربازان توسط اسب درهنگام حرکت داسهای که روی دو چرخ بودهمراه باچرخ به چرخش درمی آمد وسربازان دشمن راقلع وقمع می کرد.

تَخش یا تیرکمان:کمان که جنگ افزار ملی و اختراع ایرانیان بوددرهمه ی پهنه جهان گسترش یافت. پیش از آن مردمان از فلاخن بهره میجستند و این اختراع به وسیله ی ارتباط ماد ها با اقوام بین النهرین به غرب و اروپا راه یافت.

کمان ایرانی به یک متر میرسید که از نظر کیفیت درهمه دوره ها برتری داشت. تیر را در اوایل اختراع آن که در دوره ی مادها یا هخامنشیان بود  از نی میساختند(که البته در دوره های بعد  ترقی یافت) وبرای حفظ تعادلو دئقت بیشتر به پر می آراستند. طول آن به 75 سانتی متر می رسید.تیراندازان ایرانی در همه دوران زبانزد و نامی بوده اند و تیرهایشان تا فاصله ی 108 متری جان ستان بود.به گونه ای که در دوره ی  ساسانیان امپراتوری روم از ایران ساخلو هایی برای امنیت راه ها اجاره می کرد که ایران پول فراوان والبته بله حقی می گرفت .

منجنیق: از اختراعات ایرانیان است که متاسفانه به نام یونانیان رسیده است. نیاز به توضیح ندارد ، وسیله برای پرتاب سنگ و از این قبیل بوده برای شکستن دیوار و دروازه شهر. علاوه بر این نوعی منجیق آتشین که سنگ های آغشته به نفت را پرتاب میکردند نیز بهره می بردند. به احتمال قوی این نوع منجنیق در دوره ی ساسانی و اسپهبدی بهرام چوبین بوده چرا که در تواریخ آمده که در این دوران از باکو ماده ای یافتند که مشتعل میگردد(نفت و یا امثال آن) که بهرام چوبین دستور به طراحی چنین منجنیقی داد !!! (نیاز به منبع)

کشکنگیر(کشنکنجیر) «koshkangir» : شاید به معنای کوشک گیر باشد. کوشک به معنای کلات و قلعه است. قلعه ای که در میان آن باغ و یا آبادی باشد( نه صرفا قلعه ی نظامی).نوعی منجیق بوده که برای هدفگیری و زدن سربازان نیز بهره میرفته. به اصطلاح تیر آن بیشتر از چوب شبیه به پیکان بوده  به عبارتی میتوان کوشکنگیر را نوعی کمان بزرگ خواند که بر روی دیوار و دروازه فرود می آوردند.